متخصصین کایروپرکتیک از روشهای دستی برای دستکاری ستون فقرات به همراه درمانهای دیگر استفاده میکنند. هدف این روش تصحیح و تنظیم ساختار اسکلتی عضلانی خصوصاً ستون فقرات بوده که درنتیجه بدن بدون جراحی یا مصرف دارو بهبود خواهد یافت. از این تمرینات دستی برای بهبود و بازیابی حرکتی مفاصلی که بوسیله آسیب به بافتها دچار محدودیت شدهاند استفاده میشود. این آسیبها شامل صدمات و افتادن از ارتفاع و یا فشارهای مداوم مانند نشستن با وضعیت نادرست کمر میباشند.
کایروپرکتیک برای درمان کمردرد
در ابتدا متخصص کایروپرکتیک سابقه پزشکی بیمار را بررسی کرده، معاینات بدنی انجام داده و ممکن است از آزمایش یا تصویربرداری استفاده کرده تا مشخص شود که آیا درمان دستی برای کمردرد مناسب است یا خیر. درمان شامل یک یا چند تنظیم دستی میباشد، به این صورت که پزشک بوسیله حرکت ناگهانی و کنترلشده، مفاصل را دستکاری میکند تا کیفیت و محدوده حرکتی را بهبود پیدا کند. بسیاری از متخصصین کایروپرکتیک از رژیمهای غذایی و ورزش یا توانبخشی همراه با برنامه درمانی استفاده میکنند. هدف روش کایروپرکتیک بهبود عملکرد بدنی و جلوگیری از ایجاد آسیب و تسکین کمردرد است.
مزایا و خطرات تمرینات کایروپرکتیک چیست؟
درمان دستی و کایروپرکتیک عموماً روشی بیخطر و مؤثر برای کمردردهای شدید میباشد. کمردرد در اثر آسیبهای ناگهانی ناشی از بلند کردن اشیای سنگین یا افتادن ایجاد میشود. کمردردهای شدید که متداولتر از دردهای مزمن هستند، 6 هفته زمان برده و معمولاً به خودی خود بهبود پیدا میکنند. تحقیقات نشان داده که کایروپرکتیک برای درمان گردندرد و سردرد هم مفید است. همچنین امکان دارد آرتروز و فیبرومیالژی در اثر فشارهای ملایم با استفاده از کایروپرکتیک و ماساژ بافت عمیق تسکین پیدا کنند. تحقیقات هنوز تأثیر پرولوتراپی یا اسکلروتراپی را در تسکین درد یا درمان کمردردهای مزمن توسط متخصصین کایروپرکتیک و استئوپاتی و پزشکان تأیید نکردهاند. کمردرد مزمن ممکن است ناگهانی یا بهتدریج ایجاد شده و بیش از 3 ماه زمان میبرد. این درمانها شامل تزریق آب و شکر یا داروی بیحسی جهت تقویت لیگامنتهای کمر میباشد. افراد که مبتلا به پوکی استخوان، فشردگی طناب نخاعی یا آرتریت التهابی هستند یا کسانی که داروهای رقیقکننده خون مصرف میکنند نباید از روشهای دستی برای درمان آسیبهای ستون فقرات استفاده کنند. همچنین بیماران با سابقه سرطان باید پیش از دستکاری ستون فقرات با پزشک خود مشورت کرده و از او برای این کار تأیید بگیرند. تمامی روشهای درمانی بر اساس تشخیص دقیق و صحیح علت کمردرد میباشند. متخصص کایروپرکتیک بایستی در مورد سابقه پزشکی، داروهای در حال مصرف، سابقه آسیب، جراحی و نحوه زندگی بیمار اطلاع کامل داشته باشد. در بعضی از موارد نادر، این روش درمانی باعث بدتر شدن وضعیت فتق دیسک کمری شده و یا دستکاری گردن منجر به آسیب به طناب نخاعی شده است. برای اطمینان خاطر قبل از درمان به روش کایروپرکتیک یا روشهای دیگر درمانی با پزشک خود مشورت کنید.
روشهای مورد استفاده در درمان کایروپرکتیک
برخی از روشهای درمانی مورد استفاده در کایروپرکتیک کمر و گردن عبارتند از:
- گرما و سرما درمانی: متخصص کایروپرکتیک از درمانهای سرد و گرم برای تسکین کمردرد استفاده میکند. کیسه یخ به مدت 10 تا 15 دقیق برای بیحس کردن کمر استفاده شده و سپس از پدهای گرمایی، پوشش و پک حرارتی یا بطری آب داغ برای بهبود جریان خون در ناحیه مورد نظر و افزایش سرعت درمان استفاده میشود.
- ورزشهای تقویتی و کششی: متخصصی کایروپرکتیت از برنامه درمانی شامل حرکتهای کششی و تقویتی کمر استفاده میکند.
- ماساژ: برای بهبود جریان خون، کاهش ورم و التهاب ناشی از کمردرد و افزایش سرعت بهبودی از ماساژ بافتهای نرم استفاده میشود.
- برنامه رژیم غذایی : بسیار از متخصصین کایروپرکتیک رژیم غذایی را برای تسکین کمردرد پیشنهاد کرده و امکان دارد استفاده از مکملهای غذایی پس از درمان دستی ستون فقرات را توصیه کنند.
- اولتراسوند: در این روش درمانی، امواج صوتی باعث ایجاد حرارت در بافتهای نرم و مفاصل میشوند. میکروماساژ ایجاد شده توسط اولتراسوند نه تنها باعث کاهش کمردرد، سفتی، خشکی و اسپاسم میشود بلکه جریان خون را افزایش داده و روند بهبود را تسریع میکند.
- دیاترمی: در این نوع درمان امواج کوتاه الکترومغناطیس از بافتهای نرم عبور کرده و حرارت را به بافتهای عمیقتر میرساند. دیاترمی عضلات و بافتهای پیوندی را شل و ریلکس کرده، اسپاسم عضلانی را کاهش داده و با افزایش جریان خون باعث افزایش سرعت بهبود میشود. با استفاده از این روش در کایروپرکتیک ناحیه مورد نظر به شکل دلپذیری گرم خواهد شد.
- هیدروتراپی(آبدرمانی): این روش با استفاده از آب و تغییر دمای آن و فشار ناشی از حمام آب گرم، جکوزی و سونا بر عکسالعمل بدن به محرک سرد و گرم تمرکز میکند. در کایروپرکتیک از هیدروتراپی برای کاهش حساسیت کمردرد بوسیله محرک سرد جهت بیحس کردن کمر و محرک گرم برای بهبود جریان خون و تسکین سریعتر استفاده میشود.
- تحریک الکتریکی عضلات: در طول این درمان کایروپرکتیک، الکترودهایی بر روی پوست نصب شده و پالسهای الکتریکی خفیفی به مناطق مختلف بدن با هدف کاهش ورم، کاهش اسپاسم عضلانی و تسکین کمردرد فرستاده میشوند.
- تحریک الکتریکی عصب از راه پوست(TENS): متداولترین روش تحریک الکتریکی بوده و شامل الکترودهایی است که در قسمت دردناک نصب شده و بیمار توانایی کنترل شدت تحریک الکتریکی را دارد. تحقیقات نشان داده که این روش انتقال سیگنالهای درد را در اعصاب مسدود کرده و همچنین باعث آزاد شدن اندورفین میشود که یک ضددرد و مُسکن طبیعی است.
- ابزار انقباض ماهیچه: در این روش بیمار به روی زمین دراز کشیده و تعدادی غلتک پشت بدن حرکت میکنند و باعث کشش و ماساژ عضلات پشت بدن میشوند. کایروپرکتیک از ابزار انقباض دیگری هم برای کشش ستون فقرات، رفع فشردگی دیسکهای ستون مهره و کاهش فشار بر روی ریشههای عصبی (رفع فشار ستون فقرات بدون جراحی) استفاده میکند.
- اشعه مادون قرمز: در کایروپرکتیک از یک دوربین حرارتی برای ایجاد تصاویر رنگی نشاندهنده جریان خون در پشت بدن استفاده میشود. برای مثال تصاویر قرمز نشاندهنده مقدار زیاد اشعه مادون قرمز و جریان خون بیشتر در پشت بدن هستند. از این روش برای تشخیص و تمایز تغییرات حرارتی طبیعی و تغییرات غیرطبیعی و همچنین ارزیابی عارضههای دیگری که باعث کمردرد میشوند استفاده میشود.
- لیزردرمانی سرد: به کمک این روش درمانی، ذرات انرژی لیزری پس از نفوذ به سطح پوست، بوسیله گیرندههای غشا سلولی جذب میشوند. سلولها و بافتها این انرژی خفیف را به انرژی بیوشیمیایی تبدیل کرده که باعث کاهش ورم و کمردرد و التهاب شده و جریان خون را بهبود میبخشد.
- ارگونومی: در طی درمان ، متخصص کایروپرکتیک ایجاد تغییرات محیطی را در منزل یا محل کار توصیه میکند. موفقیت یا عدم موفقیت درمان میتواند مستقیماً با تغییرات ارگونومی و شغلی یا فعالیتهای تفریحی نامناسب مرتبط باشد.
- تثبیت لگنی: چنانچه پاها کوتاه و بلند باشند، کف پاها صاف بوده یا در استخوان مچ پا ناپایداری وجود داشته باشد، بایستی برای پای کوتاه در کفش، کفی طبی استفاده شود یا از محافظ قوس کف پا برای حفظ پایداری لگن استفاده میکند.
- آموزش به بیمار: متخصص کایروپرکتیک در زمینه تغییرات در نحوه زندگی، رژیم غذایی و برنامههای مراقبتی به فرد مبتلا به کمردرد آموزش خواهد داد.
این روشهای درمانی با توجه وضعیت بیمار و آسیب ایجادشده استفاده میشوند.
درمان دستی کایروپرکتیک
با استفاده از درمان دستی همراه با یک یا چند روش درمانی که در بالا ذکر شد، هدف متخصص کایروپرکتیک درمان آسیبهای ساختاری یا مشکلات سیستم عصبی بوده که عوامل مهمی در ایجاد کمردرد محسوب میشوند. تمرینات تقویتی و قلبی عروقی همراه با درمان کایروپرکتیک در تسکین کمردرد بسیار مؤثر هستند. چنانچه بیمار دارای سابقه مشکلات قبلی میباشد، نه تنها متخصص کایروپرکتیک بلکه پزشک مراقبتهای اولیه نیز بایستی در جریان این سابقه قرار گیرند تا از میزان تحمل بیمار در رابطه با فعالیتهای قبلی عروقی اطمینان حاصل کنند. قبل از انجام هرگونه ورزش و تمرین با توجه به وضعیت بیمار آموزشهای لازم به او داده خواهد شد. بهطور کلی مقدار مناسب و معقولی از تمرین روزانه و فعالیتهای مناسب برای افراد تحت درمان کایروپرکتیک دیسک کمر و گردن در نظر گرفته میشود.
مزایای ورزش و تمرین
تحقیقات بسیار زیادی در زمینه اهمیت ورزش در تسکین کمردردهای شدید و مزمن، تقویت عضلات کمر، جلوگیری از ایجاد کمردرد و بهبود کیفیت زندگی انجام شده است. طبق این تحقیقات قدرت عضلات شکمی هم در جلوگیری از کمردرد مؤثر است. ورزشهای هوازی همراه با درمان دستی کایروپرکتیک، باعث بهبود عملکرد گوارشی، تقویت عضلات و بهبود جریان خون میشوند. پیادهروی سریع حداقل یک یا دو بار در روز فعالیتی سالم و مفید برای تناسب اندام و تقویت بدن محسوب میشود. همچنین هر نوع فعالیت در منزل یا در محل کار نیز میتواند مثل یک ورزش عمل کند. هدف اصلی اینست که به هر عنوان به ورزش و فعالیت بپردازید.
انواع ورزش
انواع مختلف ورزش برای بیمارانی که تحت مداوای کایروپرکتیک گردن و کمر قرار میگیرند وجود دارد. میتوان تمرینات را به دو دسته خم شدن (فلکشن) و و باز شدن (اکستنشن) تقسیم کرد تا مشخص شود کدام دسته ورزشی برای بیماران مناسب است. برای مثال:
- چنانچه بیمار هنگام خم شدن احساس بهتری دارد، تمرینهایی که شامل خم شدن هستند مانند خم کردن زانو به سمت سینه، تیلت پشتی لگنی و خم شدن رو به جلو مفید و مناسب هستند.
- چنانچه بیمار در باز و راست شدن دچار کاهش درد کمری میشود، خصوصاً اگر درد پا کاهش پیدا کرد، تمرینات پِرِس خوابیده روی زمین بسیار مفید هستند.
تمرینهای دیگری که برای کاهش کمردرد استفاده میشوند شامل موارد زیر هستند:
- تمرینهای تقویتی عضلات پایدارکننده لگنی
- کشش همستریگ، کشش عضلات نزدیک کننده و عضلات کوتاه یا محکم ستون فقرات
- تمرینات برای بهبود تعادل یا بهبود پروپریوسپتیو (حس عمقی)