برای درمان اختلال نعوظ اولین قدم مناسب مراجعه به پزشک است. درمان مورد نیاز بستگی به علت اختلال دارد.

شاید تغییراتی ساده در سبک زندگی مثل کاهش وزن، مصرف کمتر الکل یا ترک سیگار، کارساز باشد.

اگر دارویی موجب اختلال نعوظ شده، کاهش دوز توسط پزشک یا جایگزینی داروی دیگر می تواند مفید باشد.

سایر راه کارهای درمان اختلال نعوظ ، شامل موارد زیر می شود:

  • مشاوره
  • داروها
  • پمپ ها
  • عمل جراحی

مشاوره درباره درمان اختلال نعوظ

اگر علت اختلال نعوظ اضطراب یا استرس است، مراجعه به یک درمانگر متخصص می تواند کارساز باشد.

مشکلات سرنوشت ساز یا استرس روزانه می تواند موجب اختلال نعوظ شود.

صحبت با یک متخصص دارای پروانه درباره این مسائل اضطراب جنسی را کاهش داده و به فرد کمک می کند در روابط خود اعتماد به نفس بیشتری داشته باشد.

معمولا به جلسات درمانی کمی نیاز است و شاید درگیر شدن شریک جنسی فرد هم لازم باشد.

داروهای درمان اختلال نعوظ

داروهای اختلال نعوظ شامل قرص ها، داروهایی که بر سر آلت جنسی اعمال می شوند، یا تزریقات به آلت می شود.

اولین تجویز پزشک برای اختلال نعوظ آقایان، قرص های زیر است:

  • آوانافیل (استندرا)
  • سیلدنافیل (ویاگرا)
  • تادالافیل (سیالیس)
  • واردنافیل (لویترا، استاکسین)

این قرص ها بسته به نوع دارو، 15 تا 36 دقیقه پیش از رابطه جنسی مصرف می شوند. نباید این قرص ها را بیش از یک بار در روز استفاده کرد.

استاکسین در دهان حل شده و قرص های دیگر بلعیدنی هستند.

این قرص ها در 80 درصد مردان مصرف کننده کارساز است. اما اگر نعوظ بیش از 4 ساعت طول بکشد، بهتر است از کمک فوریتی پزشکی بهره گرفت.

عوازض جانبی این داروها شامل موارد زیر می شود:

  • سردرد
  • گرفتگی بینی
  • درد عضلانی
  • در موارد نادر، یک سایه آبی – سبز موقت در بینایی

در صورت استفاده از داروهای نیترات برای بیماری قلبی، نباید این قرص ها را مصرف کرد؛ چرا که می تواند موجب افت خطرناک فشار خون شود.

هم چنین در صورت استفاده از آلفا بلاکر ها برای مشکلات پروستات یا فشار خون، باید احتیاط کرد.

فرد باید تمام داروهای مصرفی خود از جمله داروهای بدون نسخه، داروهای گیاهی و مکمل ها را با پزشک در میان بگذارد.

درمان اختلال نعوظ
درمان اختلال نعوظ

تزریقات و شیاف ها

اگر قرص ها کارساز نبوده و یا برای فرد خطرناک باشند، احتمالا پزشک دارویی به نام آلپروستادیل را تجویز خواهد کرد.

این دارو کمک می کند جریان خون به سمت آلت جنسی افزایش یافته و در عرض چند دقیقه باعث نعوظ می شود.

این دارو به دو شیوه ارائه می شود:

تزریق: دارو به وسیله سوزن از یک سمت وارد آلت می شود. این روش، ریسک نعوظ طولانی مدت و ایجاد زخم را به شکل خطرناکی افزایش می دهد.

شیاف: قرص ها داخل آلت قرار می گیرند. این روش MUSE (سیستم درمانی پیشابراهی برای نعوذ) نام دارد و ممکن است نسبت به تزریق از موفقیت کمتری برخوردار باشد.

مواردی که برای اختلال نعوظ توصیه نمی شود

تستوسترون: یک هورمون مردانه است که اگر فرد سطح متناسبی از آن را داشته باشد، به مقادیر بیشتر نیازی ندارد.

ترازودون: یک داروی ضد افسردگی است که هنوز مشخص نیست برای اختلال نعوظ مناسب است یا خیر. این دارو توصیه نمی شود.

مکمل ها

محصولات بدون نسخه زیادی هستند که به عنوان روش های طبیعی برای اختلال نعوظ شناخته می شوند.

اما هنوز این اطمینان وجود ندارد که این محصولات، موثر هستند یا خطری ندارند.

سازمان غذا و دارو هشدار می دهد که برخی محصولات شاید حاوی مواد مضر یا موثره در داروهای تجویز شده باشند.

تحقیقات نشان داده برخی از این محصولات حاوی سیلدنافیل (ماده موثره ویاگرا) یا ماده ای مشابه واردنافیل (ماده موثره لویترا و استاکسین) هستند.

این محصولات می تواند برای افرادی که جهت درد قفسه سینه یا بیماری قلبی، نیترات مصرف می کنند خطرناک باشد.

در سال های اخیر، سازمان غذا و دارو بسیاری از محصولات بدون نسخه پزشک را برای مشکلات جنسی مردانه توقیف کرده چرا که حاوی عناصر خطرناک یا شناخته نشده بودند.

تست های آزمایشگاهی این عناصر خطرناک را در نزدیک به 300 محصول کشف کرده اند.

وب سایت سازمان غذا و دارو توضیح می دهد افراد باید از این محصولات حذر کنند:

  • وعده نتایج سریع (در مدت 30 تا 40 دقیقه)
  • به عنوان جایگزینی برای داروهای نسخه ای که از سازمان غذا و دارو مجوز گرفته اند، تبلیغ می شوند
  • به صورت تکی فروخته می شوند
  • به وسیله ایمیل های اسپم یا نا خواسته تبلیغ می شوند
  • برچسب هایی دارند که عمدتا به زبان خارجی نوشته شده اند
  • دستور العمل ها یا هشدار هایی دارند که تقلیدی از محصولات تحت مجوز سازمان غذا و دارو است

دستگاه های وکیوم

دستگاه وکیوم به واسطه بالا بردن جریان خون به آلت جنسی، استحکام آن را بهبود می بخشد.

حدود 80% از مردانی که از این دستگاه به طور صحیح استفاده می کنند، نعوظی کافی و قوی برای رابطه جنسی دارند.

این دستگاه معمولا پس از عمل پروستات، اغلب برای توانبخشی آلت جنسی استفاده می شود.

پزشک برای بازیابی جریان خون طبیعی به آلت جنسی، برای فرد رژیمی را طراحی می کند. این رژیم به فرد اجازه می دهد نعوظ خود بخود داشته باشد.

نتیجه گرفتن از دستگاه وکیوم شاید چند ماه زمان ببرد. دستگاه وکیوم نعوظ یا انقباضی از سه بخش تشکیل شده است:

  • یک لوله پلاستیکی شفاف که بر روی آلت جنسی می لغزد.
  • یک پمپ معمولی یا باتری خور که هوا را از سیلندر مکیده و خون بیشتری به آلت جنسی می فرستد.
  • یک حلقه کشسانی که پس از فراهم آوردن نعوظ، دور آلت قرار می گیرد و شبیه نواری لاستیکی است.

این قسمت با جلوگیری از خروج خون از آلت جنسی، باعث حفظ استحکام می شود. اگر فرد مبتلا به سندرم نشتی وریدی باشد، این بخش مفید خواهد بود.

دستگاه وکیوم می تواند سنگین باشد و هم چنین مانع خود بخودی بودن نعوظ شود. شاید حلقه کشسانی موجب سوزش، کبودی، فقدان حس یا حساسیت یا درد شود.

دستگاه های وکیوم با نسخه و بدون نسخه در دسترس هستند. بهتر است پیش از خرید این دستگاه با پزشک مشورت کرد.

عمل جراحی

اگر دیگر درمان های اختلال نعوظ با شکست مواجه شدند، احتمالا پزشک عمل جراحی را توصیه خواهد کرد.

عمل جراحی شامل موارد زیر می شود:

  • قرار دادن ایمپلنت یا پروتز داخل آلت جنسی.
  • جراحی بازسازی عروق برای بهبود جریان خون یا کاهش نشتی خون از آلت جنسی و ساختار های اطراف.

این عمل در موارد کمی کارساز است.

ایمپلنت یا پروتز به بازیابی استحکام بسیاری از مردانی که دچار اختلال نعوظ هستند، کمک می کند. دو نوع وجود دارد:

درمان اختلال نعوظ، ایمپلنت
درمان اختلال نعوظ، ایمپلنت

ایمپلنت قابل انعطاف

یک جفت میله قابل انعطاف داخل آلت جنسی قرار می گیرد.

فرد به صورت دستی، آلت خود را حرکت می دهد و سپس میله ها را در وضعیتی مناسب برای رابطه جنسی قرار می دهد.

چنین ایمپلنت هایی بر اندازه آلت جنسی تاثیری ندارند.

ایمپلنت بادی

یک جفت لوله داخل آلت جنسی قرار می گیرد و به یک پمپ قابل باد کردن داخل کیسه بیضه متصل می شود.

فرد برای ایجاد نعوظ باید پمپ را فشار دهد. این ایمپلنت ها می توانند کمی به افزایش طول و عرض آلت هم کمک کنند.

مادامی که فرد ایمپلنت آلت جنسی را دارد برای هر بار نعوظ باید از آن استفاده کند.

ایمپلنت می تواند موجب عفونت شود. اگر فرد مبتلا به عفونت ادراری، پوستی، یا سیستمیک باشد، نباید از این روش استفاده کند.

احتمال رخ دادن موارد زیر وجود دارد:

  • ممکن است خود بخود باد شود.
  • احتمال از کار افتادن دستگاه وجود دارد.
  • ممکن است مکان پمپ تغییر کند.

ایمپلنت هم چنین می توان موجب دشواری در جراحی بزرگ شدن پروستات، سرطان مثانه یا دیگر بیماری های اورولوژیکی شود.

جراحی بازسازی عروق می تواند:

  • جهت بهبود جریان خون به سمت آلت جنسی، انسداد عروق خونی را ترمیم کند.
  • برای جلوگیری از خروج خون از آلت جنسی، رگ ها را مسدود کند.

برای مردانی که دچار انسداد کمی هستند، ترمیم عروق خونی بهتر است اما معمولا برای مردانی که مبتلا به انسداد های گسترده تری هستند، کارساز نیست.

بیشتر بخوانید: درمان فیزیکی زودانزالی

مرکز فیزیوتراپی و درمان فیزیکی یادمان با بهره گیری از متخصصین فیزیوتراپی، درمان فیزیکی و کاردرمانی در کنار متخصص و فوق تخصص اورولوژی پس از بررسی علت اختلال در نعوظ و یا مشکلات زود انزالی راه کارهای درمانی لازم را به شما ارائه خواهد داد.

برای اطلاعات بیشتر به وب سایت تخصصی کلینیک اورولوژی یادمان مراجعه کنید.

برای مشاوره و درمان با ما تماس بگیرید

02188591523