جراحی تعویض مفصل لگن + کامل
اگر به تازگی تحقیق در مورد گزینه های درمانی آسیب های لگن را شروع کرده اید یا تصمیم گرفته اید که تحت عمل جراحی تعویض مفصل لگن قرار بگیرید، این اطلاعات در شناخت مزایا و محدودیت های تعویض کامل لگن کمک می کند.
در این مقاله نحوه عملکرد لگن طبیعی، دلایل درد لگن، آنچه باید از عمل جراحی تعویض مفصل لگن انتظار داشت و چه تمرینات و فعالیت هایی به بازگشت تحرک و قدرت کمک می کند و بیمار را قادر می سازد به فعالیت های روزمره بازگردد را خواهیم گفت.
اگر لگن به ورم مفاصل، شکستگی یا سایر شرایط آسیب دیدگی دچار شده باشد، فعالیت های رایج مانند راه رفتن یا نشستن و بلند شدن از صندلی را دردناک و دشوار می کند.
مفصل لگن سفت می شود و شاید پوشیدن کفش و جوراب کار سختی باشد. حتی امکان دارد هنگام استراحت احساس ناراحتی کنید.
اگر داروها، تغییر در فعالیت های روزمره و استفاده از وسیله های کمکی برای راه رفتن به اندازه کافی به شرایط بیمار کمک نکند، احتمالا جراحی تعویض مفصل لگن را اعمال کنند.
جراحی تعویض مفصل لگن یک روش ایمن و مؤثر است که می تواند درد را تسکین، حرکت را افزایش و به بیمار کمک کند تا فعالیت های عادی و روزمره را از سر گیرد.
اولین بار در سال 1960، عمل جراحی تعویض مفصل لگن یکی از موفق ترین عمل ها در کل تاریخ پزشکی شد.
از سال 1960، پیشرفت در تکنیک های جراحی تعویض مفصل و کارآیی کل تعویض مفصل لگن افزایش یافت.
طبق آژانس تحقیقات و کیفیت بهداشت و درمان هر ساله در ایالات متحده بیش از 300000 عمل جراحی تعویض مفصل لگن انجام می شود.
آناتومی
لگن یکی از بزرگترین مفاصل و مفصل کروی گودالی بدن است.
گودال توسط استابولوم (محل اتصال ران به لگن) تشکیل شده است، که بخشی از استخوان بزرگ لگن است. مفصل کروی سر استخوان انتهای فوقانی استخوان ران است.
سطوح استخوانی مفصل کروی گودالی با غضروف مفصلی پوشیده شده است، بافت صافی که انتهای استخوان ها را پوشش داده و آن ها را قادر می سازد به راحتی حرکت کنند.
یک بافت نازک به نام غشای سینوویال مفصل لگن را احاطه کرده است.
در لگن سالم، این غشاء موجب ایجاد مقدار کمی مایعات شده که غضروف را روان می کند و تقریباً تمام اصطکاک را در حین حرکت لگن از بین می برد.
باندهای بافتی به نام لیگامان ها (کپسول لگن) مفصل کروی گودالی را وصل کرده و ثبات مفصل را تأمین می کنند.
علل شایع دردهای لگن
شایع ترین علت درد مزمن و ناتوانی مفاصل آرتروز است. استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید و آرتریت بر اثر آسیب شایع ترین گونه های این بیماری هستند.
- استئوآرتریت (آماس مفصلی): یک نوع ورم مفاصل “سایش و پارگی” است. این بیماری معمولاً در افراد 50 سال و بالاتر و اغلب در افراد با سابقه خانوادگی مشاهده می شود. غضروفی که استخوان های لگن را باز می کند از بین می رود.
سپس استخوان ها در به یکدیگر مالیده می شوند و باعث درد و سفتی لگن می شوند. استئوآرتریت نیز می تواند ناشی از بی نظمی های ظریف در نحوه رشد لگن در دوران کودکی باشد.
- آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی): این یک بیماری خود ایمنی است که در آن غشای سینوویال ملتهب و ضخیم می شود. این التهاب مزمن می تواند به غضروف آسیب وارد کند و منجر به درد و سفتی شود. آرتریت روماتوئید شایع ترین نوع از اختلالات است که “آرتریت التهابی” نامیده می شود.
- آرتریت (ورم مفاصل) پس از سانحه: این می تواند آسیب یا شکستگی مفصل ران را به دنبال داشته باشد. امکان دارد غضروف آسیب دیده و با گذشت زمان به درد لگن و سفتی منجر شود.
- استخوان فاقد خون: یک نوع بیماری است که خون به استخوان نمیرسد. آسیب دیدگی لگن مانند دررفتگی یا شکستگی می تواند خونرسانی به سر استخوان ران را محدود کند. به این نکروز آواسکولار گفته می شود (که معمولاً به آن “استئونکروز” نیز گفته می شود).
کمبود خون می تواند منجر به متلاشی شدن سطح استخوان و در نتیجه آرتریت شود. برخی از بیماری ها نیز می توانند باعث نکروز آواسکولار شوند.
- بیماری لگن دوران کودکی: برخی از نوزادان و کودکان دارای مشکلات لگن هستند. حتی اگر این مشکلات در دوران کودکی با موفقیت درمان شود، ممکن است بعداً در زندگی باعث آرتروز شود. این اتفاق می افتد زیرا احتمال دارد لگن به طور طبیعی رشد نکند و سطح مفصل ها تحت تأثیر قرار بگیرند.
توصیف
در تعویض کامل مفصل لگن (که به آن آرتروپلاستی مفصل لگن نیز گفته می شود)، استخوان و غضروف آسیب دیده از بین می رود و با اجزای پروتز جایگزین می شود.
- سر استخوان ران آسیب دیده برداشته شده و با ساقه فلزی جایگزین می شود که در مرکز توخالی استخوان ران قرار می گیرد. ساقه استخوان ران می تواند بصورت پیوندی یا “جفت کردن با فشار” در استخوان باشد.
- یک کره ی فلزی یا سرامیکی در قسمت بالای ساقه قرار می گیرد. این کره جایگزین سر آسیب دیده استخوان ران می شود.
- سطح غضروف آسیب دیده گودال (استابولوم) برداشته شده و با یک حفره فلزی جایگزین می شود. گاهی اوقات از پیچ ها یا سمنت ها برای نگه داشتن گودال استفاده می شود.
- یک فضای پلاستیکی، سرامیکی یا فلزی بین کره جدید و گودال قرار گرفته تا سطوح کشویی صافی را به وجود بیاورد.
آیا جراحی تعویض مفصل لگن برای مفید است؟
تصمیم به انجام جراحی تعویض مفصل لگن باید توافقی باشد که توسط بیمار، خانواده، پزشک مراقبت های اولیه و جراح ارتوپدی گرفته شود.
روند تصمیم گیری در این مورد به طور معمول با مراجعه به یک جراح ارتوپدی برای ارزیابی اولیه آغاز می شود.
داوطلب های جراحی
هیچ محدودیتی در سن یا وزن مطلق برای تعویض کامل مفصل لگن وجود ندارد.
توصیه های جراحی مبتنی بر درد و ناتوانی بیمار است نه سن.
بیشتر بیمارانی که تحت تعویض کامل مفصل لگن قرار دارند 50 تا 80 سال سن دارند، اما جراحان ارتوپدی بیماران را بصورت جداگانه ارزیابی می کنند.
تعویض کامل مفصل لگن در هر سنی با موفقیت انجام شده است، از نوجوان مبتلا به آرتریت نوجوانان گرفته تا بیمار مسن مبتلا به آرتریت انحطاط یافته.
زمانی که جراحی توصیه می شود
دلایل مختلفی وجود دارد که پزشک جراحی تعویض مفصل لگن را توصیه کند. افرادی که عمل جراحی تعویض مفصل لگن را انجام می دهند، معمولاً:
- دردهای باسن که فعالیت های روزمره مانند پیاده روی یا خم شدن را محدود می کند
- دردهایی که در هنگام استراحت، روز و شب ادامه دارد
- سفتی در لگن که توانایی حرکت یا بلند کردن پا را محدود می کند
- تسکین ناکافی درد از داروهای ضد التهاب، فیزیوتراپی یا وسیله های کمکی برای راه رفتن
ارزیابی ارتوپدی
ارزیابی با یک جراح ارتوپدی از چندین مؤلفه تشکیل شده است.
- سابقه پزشکی: جراح ارتوپدی اطلاعاتی در مورد سلامت عمومی بیمار جمع می کند و در مورد میزان درد لگن و چگونگی تأثیر آن بر توانایی بیمار در انجام فعالیت های روزمره سؤال می کند.
- معاینه ی جسمی: این کار تحرک، قدرت و تراز کردن مفصل لگن را ارزیابی می کند.
- اشعه ایکس: این تصاویر به تعیین میزان آسیب یا ناهماهنگی در لگن کمک می کنند.
- تست های دیگر: بعضی اوقات ممکن است آزمایش های دیگری مانند اسکن تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI) برای تعیین وضعیت استخوان و بافت های نرم مفصل لگن انجام شود.
تصمیم به انجام جراحی تعویض مفصل لگن
صحبت کردن با پزشک
جراح ارتوپدی نتایج ارزیابی را با بیمار مرور خواهد کرد و تصمیم می گیرد که آیا جراحی تعویض مفصل لگن بهترین روش برای تسکین درد و بهبود تحرک است یا خیر.
سایر گزینه های درمانی، مانند داروها، فیزیوتراپی یا انواع دیگر جراحی ها نیز احتمال دارد اعمال شود.
علاوه بر این، جراح ارتوپدی خطرات و عوارض احتمالی عمل جراحی تعویض مفصل لگن را شرح می دهد، از جمله موارد مربوط به خود عمل جراحی و مواردی که می تواند به مرور زمان و بعد از عمل ایجاد شود.
هرگز در مواردی که متوجه نشدید تردید نکنید و از پزشک سؤال کنید. هرچه بیشتر بدانید، بهتر خواهید توانست تغییراتی را که جراحی تعویض مفصل لگن در زندگی ایجاد می کند، مدیریت کنید.
انتظارات واقع گرایانه
یک عامل مهم در تصمیم گیری در مورد جراحی تعویض مفصل لگن، شناخت آنچه می توان و چه کاری نمی توان انجام داد، است.
بیشتر افرادی که تحت عمل جراحی تعویض مفصل لگن قرار گرفته اند، کاهش چشمگیر دردهای لگن و بهبود چشمگیر توانایی در انجام فعالیت های معمول زندگی روزمره را تجربه می کنند.
با استفاده و فعالیت طبیعی، مواد بین سر و گودال هر ایمپلنت تعویض مفصل لگن شروع به ساییده شدن می کنند.
فعالیت بیش از حد یا اضافه وزن این سایش طبیعی را تسریع می بخشد و باعث می شود که تعویض لگن شل یا دردناک شود.
بنابراین، اکثر جراحان در مورد فعالیت های پرخطر مانند دویدن، پریدن یا سایر ورزش های پرمصرف هشدار می دهند.
فعالیت های واقع گرایانه به دنبال تعویض کامل لگن، شامل پیاده روی نا محدود، شنا، گلف، رانندگی، قدم زدن، دوچرخه سواری، رقصیدن و سایر ورزش های کم تحرک است.
به اصلاحی با فعالیت های مناسب، تعویض مفصل لگن می تواند سال ها ادامه داشته باشد.
آماده شدن برای جراحی
معاینه پزشکی
اگر تصمیم دارید که جراحی تعویض مفصل لگن را انجام دهید، احتمالا جراح ارتوپدی از شما بخواهد که قبل از عمل جراحی، معاینه کامل جسمی را توسط پزشک مراقبت های اولیه انجام دهید.
این مورد برای اطمینان از سالم بودن جراحی و انجام مراحل بهبودی لازم است.
بسیاری از بیماران با شرایط پزشکی مزمن مانند بیماری های قلبی ممکن است قبل از عمل توسط متخصص قلب و عروق معاینه شوند.
آزمایشات
احتمال دارد آزمایش های متعددی مانند نمونه خون و ادرار، الکتروکاردیوگرام (EKG) و اشعه X قفسه سینه برای کمک به برنامه ریزی جراحی لازم باشد.
آماده سازی پوست
قبل از عمل نباید پوست عفونت یا سوزش داشته باشد. در صورت وجود هر یک، برای بهبود پوست قبل از عمل با جراح ارتوپدی صحبت کنید.
اهدای خون
ممکن است به شما توصیه شود قبل از عمل جراحی خون خود را اهدا کنید تا در صورت نیاز به خون بعد از عمل ذخیره شود.
داروها
در مورد داروهایی که مصرف می کنید به جراح ارتوپدی بگویید.
او یا پزشک مراقبت های اولیه به شما توصیه می کند که مصرف کدام داروها را باید متوقف کنید و یا بعد از عمل می توانید به مصرف آن ها ادامه دهید.
کاهش وزن
اگر اضافه وزن دارید، شاید پزشک از شما بخواهد که قبل از عمل مقداری وزن خود را از کاهش دهید تا فشار روی لگن جدید به حداقل برسد و احتمالاً خطرات جراحی را کاهش می دهد.
معاینه دندانپزشکی
اگرچه عفونت ها پس از تعویض مفصل لگن رایج نیستند، اگر باکتری ها وارد جریان خون شوند می توانند موجب عفونت شوند.
از آنجا که باکتری ها می توانند در طی مراحل دندانپزشکی وارد جریان خون شوند، باید مراحل اصلی دندانپزشکی (مانند کشیدن دندان و کار پریودنتال) قبل از جراحی تعویض مفصل لگن انجام شود.
تمیز کردن روتین دندان ها بعد از عمل باید چندین هفته به تعویق بیفتد.
معاینه ادراری
افرادی که سابقه عفونت ادراری اخیر یا مکرر دارند باید قبل از عمل توسط اورولوژی معاینه شوند. مردان مسن با بیماری پروستات قبل از جراحی باید درمان های لازم را به صورت تکمیل انجام دهند.
برنامه ریزی اجتماعی
اگرچه بعد از عمل به زودی قادر خواهید بود با عصا یا واکر راه بروید، اما برای انجام کارهایی نظیر آشپزی، خرید، حمام کردن و لباس شستن به کمک نیاز خواهید داشت.
اگر به تنهایی زندگی می کنید، مطب جراح ارتوپدی، یک مددکار اجتماعی و یا یک برنامه ریز ترخیص در بیمارستان می تواند به شما کمک کند، اگر از قبل بخواهید تا شخصی در خانه به شما کمک کند. همچنین در دوره بهبودی بعد از جراحی می توانند اقامت کوتاه مدت در یک مرکز مراقبتی را ترتیب دهند.
برنامه ریزی خانه
چند تغییر جزئی در طی بهبودی می تواند ماندن در خانه را راحت تر کند. موارد زیر ممکن است به فعالیت های روزانه کمک کند:
- در زیر دوش یا حمام میله های مخصوص ایمن ببندید
- نرده های ایمن را در تمام راه پله ها قرار دهید
- یک صندلی پایدار برای بهبودی زودرس با یک کوسن صندلی محکم (که به شما اجازه می دهد زانوها پایین تر از باسن بماند)، یک پشتی محکم با دو دسته ی بازو داشته باشید
- صندلی توالت بلند
- نیمکت دوش یا صندلی دوش برای استحمام
- لیف دسته دار بلند و دوش شلنگی
- یک چوب رخت آویز، یک جوراب پوش و پاشنه کش بلند کفش برای پوشیدن و درآوردن کفش و جوراب بدون خم شدن بیش از حد لگن جدید
- ریچر که به شما امکان می دهد بدون خم شدن بیش از حد لگن اشیاء را بگیرید
- از بالش های محکم برای صندلی ها، مبل ها و اتومبیل استفاده کنید که به شما امکان می دهد با زانوهای پایین تر از باسن بنشینید
- برداشتن کلیه فرش های شل و سیم های برق از مناطقی که در خانه قدم می زنید
جراحی مفصل لگن
به احتمال زیاد در روز عمل جراحی در بیمارستان بستری خواهید شد.
بیهوشی
پس از پذیرش، توسط یکی از اعضای تیم بیهوشی معاینه خواهید شد. شایع ترین نوع بیهوشی، بیهوشی عمومی است (شما را به خواب می برد) یا بی حسی بلوک عصب نخاعی، اپیدورال یا ناحیه ای (بیدار هستید اما بدن شما از کمر به پایین بی حس است).
تیم بیهوشی مشخص خواهد کرد که کدام نوع بیهوشی مناسب خواهد بود.
قطعات ایمپلنت
در حاضر انواع مختلفی از طرح ها و مواد در مفاصل مصنوعی مفصل لگن استفاده می شود.
همه آنها از دو مؤلفه اصلی تشکیل شده اند: اجزای کروی (ساخته شده از فلز قوی و یا مواد سرامیکی) و قسمت گودال (یک فنجان بادوام از پلاستیک، سرامیک یا فلز، که ممکن است پوسته فلزی بیرونی داشته باشد).
اجزای پروتز می تواند “با فشار جفت شده” در استخوان باشند تا استخوان شما روی اجزا رشد کند و یا شاید در جای خود چفت شود.
تصمیم به فشار دادن اتصالات یا چفت کردن اجزاء براساس چندین عامل، از جمله کیفیت و استحکام استخوان است.
احتمالا ترکیبی از ساقه چفت شده و یک گودال چفت نشده نیز استفاده شود. جراح ارتوپدی نوع پروتزی را انتخاب می کند که به بهترین نحو نیاز را برآورده کند.
بیشتر بخوانید: در تعویض مفصل زانو چه انتظاری میتوان داشت؟
روش عمل جراحی تعویض مفصل لگن
عمل جراحی چند ساعت طول می کشد. جراح ارتوپدی غضروف و استخوان آسیب دیده را برداشته و سپس ایمپلنت های جدید فلزی، پلاستیکی یا سرامیکی را برای بازگرداندن تراز و عملکرد مفصل لگن قرار می دهد.
بعد از عمل بیمار به اتاق استراحت منتقل خواهد شد جاییکه چندین ساعت در آن باقی می ماند و بیهوشی کنترل می شود. بعد از بیدار شدن، بیمار به اتاق بیمارستان منتقل خواهد شد.
بهبودی
موفقیت عمل جراحی به میزان پیروی از دستورالعمل های جراح ارتوپدی در مورد مراقبت در منزل در چند هفته اول بعد از عمل بستگی دارد.
مراقبت از زخم
محتمل است که بخیه یا منگنه ای در امتداد زخم یا زیر پوست وجود داشته باشد. بخیه ها یا منگنه ها تقریباً 2 هفته بعد از عمل برداشته می شوند.
از خیس شدن زخم تا زمانی که کاملاً خشک شود، خودداری کنید. به منظور جلوگیری از تحریک با لباس یا جوراب ساق بلند، زخم را بانداژ کنید.
رژیم غذایی
از دست دادن اشتها برای چند هفته بعد از عمل شایع است. یک رژیم غذایی متعادل، اغلب با یک مکمل آهن، برای تقویت ترمیم بافت و بازگرداندن قدرت عضلات مهم است. حتما مایعات زیادی بنوشید.
فعالیت
ورزش بخش اصلی مراقبت در منزل است، خصوصاً در چند هفته اول بعد از عمل. باید بتوانید اکثر فعالیت های سبک زندگی روزمره را طی 3 تا 6 هفته پس از عمل از سر بگیرید. سختی در انجام فعالیت و ناراحتی در شب برای چند هفته شایع است.
برنامه فعالیت باید شامل موارد زیر باشد:
- یک برنامه پیاده روی برای افزایش تحرک آهسته، ابتدا در خانه و بعداً در خارج از خانه
- از سرگیری سایر فعالیت های عادی خانگی مانند نشستن، ایستادن و بالا رفتن از پله ها
- تمرین های خاص چندین بار در روز برای بازگرداندن حرکت و تقویت مفصل ران
احتمالاً قادر خواهید بود تمرینات را بدون کمک انجام دهید، اما امکان دارد در طی چند هفته اول بعد از عمل یک فیزیوتراپی در خانه یا در یک مرکز درمانی کمک کند.
عوارض احتمالی جراحی تعویض مفصل لگن
میزان عوارض ناشی از جراحی تعویض مفصل لگن کم است. عوارض جدی مانند عفونت مفاصل در کمتر از 2٪ بیماران رخ می دهد. عوارض عمده پزشکی، مانند حمله قلبی یا سکته مغزی، حتی به ندرت اتفاق می افتد. اما بیماری های مزمن احتمال بروز عوارض را افزایش می دهند.
گرچه غیر معمول است اما هنگامی که این عوارض رخ می دهد، می توانند بهبودی کامل را طولانی تر یا محدود کنند.
عفونت
عفونت می تواند به صورت سطحی در زخم یا در عمق اطراف پروتز ایجاد شود. شاید در بیمارستان یا بعد از رفتن به خانه و یا حتی ممکن است سالها بعد اتفاق بیفتد.
عفونتهای جزئی زخم معمولاً با آنتی بیوتیک درمان می شوند. عفونت های جدی یا عمیق احتمالا نیاز به جراحی بیشتر و برداشتن پروتز داشته باشد. هرگونه عفونت در بدن می تواند در تعویض مفصل گسترش یابد.
لخته شدن خون
لخته شدن خون در رگ های ساق پا یا لگن یکی از شایع ترین عوارض جراحی تعویض مفصل لگن است. این لخته ها اگر آزاد شوند و به سمت ریه های جریان یابند می توانند برای زندگی خطرناک باشند.
جراح ارتوپدی یک برنامه پیشگیری را ارائه می دهد که می تواند شامل داروهای رقیق کردن خون، پوشش پا بادی، تمرینات پمپی مچ پا و محرک زودرس باشد.
نابرابری طول پا
گاهی اوقات پس از تعویض مفصل لگن، ممکن است یک پا بلندتر یا کوتاه تر از پای دیگر باشد. جراح ارتوپدی تمام تلاش خود را می کند تا طول پاها یکدست شود، اما احتمال دارد پا را کمی بلند یا کوتاه کند تا ثبات و بیومکانیک لگن را به حداکثر برساند.
برخی از بیماران بعد از عمل جراحی با کفش بلند احساس راحتی می کنند.
نابجایی
این اتفاق وقتی کره از گودال خارج شود رخ می دهد. در حالی که بافت ها در حال بهبود هستند، خطر دررفتگی در چند ماه اول بعد از عمل بیشتر است.
جابجایی غیر معمول است. اگر کره از گودال خارج نشود، معمولاً می تواند بدون نیاز به عمل جراحی بیشتر، آن را به محل اصلی برگرداند. در شرایطی که مفصل لگن در حال جابجایی است، احتمالا عمل جراحی لازم باشد.
شل شدن و فرسودگی ایمپلنت
با گذشت سالها، احتمال دارد پروتز لگن فرسوده یا شل شود. این بیشتر در اثر فعالیت های روزمره است. همچنین می تواند ناشی از نازک شدن بیولوژیکی استخوانی به نام استئولیز باشد. اگر شل شدگی دردناک باشد، عمل جراحی دوم به نام اصلاح انجام می شود.
سایر عوارض
آسیب عصبی و عروق خونی، خونریزی، شکستگی و سفتی می تواند رخ دهد. در تعداد کمی از بیماران دردها ادامه می یابند یا اینکه درد جدیدی بعد از عمل ایجاد می شود.
اجتناب از مشکلات بعد از عمل جراحی تعویض مفصل لگن
شناخت علائم خون لختگی
دستورالعمل های جراح ارتوپدی را با دقت دنبال کنید تا خطر ابتلا به لخته شدن خون در طی چند هفته اول بهبودی کاهش یابد. شاید توصیه کند که همچنان داروهای رقیق کننده خون را که در بیمارستان شروع کرده اید، ادامه دهید. در صورت بروز هر یک از علائم هشدار دهنده زیر، فوراً به پزشک اطلاع دهید.
علائم هشدار دهنده لخته خون: علائم هشدار دهنده لخته خون احتمالی در پا شامل موارد زیر است:
- درد در ساق و پا که مربوط به جراحی نیست
- حساسیت یا قرمزی ساق پا
- تورم جدید یا افزایش یافته ران، ساق، مچ پا یا پا
علائم هشدار دهنده آمبولی ریوی: علائم هشدار دهنده این که لخته خون به ریه رسیده است شامل موارد زیر است:
- تنگی نفس ناگهانی
- شروع ناگهانی درد قفسه سینه
- درد موضعی قفسه سینه همراه با سرفه
جلوگیری از عفونت
یکی از دلایل عمده عفونت به دنبال جراحی تعویض مفصل لگن، باکتری هایی است که در طی مراحل دندانپزشکی، عفونت ادراری یا عفونت های پوستی وارد جریان خون می شوند.
بیماران با فاکتورهای خطر خاص به مصرف آنتی بیوتیک ها قبل از کار دندانپزشکی از جمله تمیز کردن دندان یا قبل از هر عمل جراحی که داشته باشند که می تواند باکتری ها را وارد جریان خون کند نیاز دارند.
جراح ارتوپدی در مورد اینکه آیا مصرف آنتی بیوتیک های پیشگیرانه قبل از انجام اقدامات دندانپزشکی در وضعیت شما لازم است یا خیر بحث خواهد کرد.
علائم هشدار دهنده عفونت: در صورت بروز هر یک از علائم زیر در مورد عفونت احتمالی تعویض مفصل لگن، فوراً به پزشک اطلاع دهید:
- تب مداوم (بالاتر از 100 درجه فارنهایت)
- لرزیدن
- افزایش قرمزی، حساسیت یا تورم زخم لگن
- آب رفتن از زخم لگن
- افزایش درد لگن با فعالیت و استراحت
جلوگیری از افتادن
افتادن در طی چند هفته اول بعد از عمل می تواند به لگن جدید آسیب برساند و ممکن است نیاز به جراحی بیشتری داشته باشد. تا زمانی که لگن قوی و متحرک نباشد، پله ها خطر خاصی دارند.
باید از عصا، واکر یا چوب دستی استفاده کنید یا اینکه از کسی کمک بگیرید تا تعادل، انعطاف پذیری و قدرت خود را بهبود ببخشید.
جراح ارتوپدی و فیزیوتراپی کمک می کنند تصمیم بگیرید که پس از جراحی چه زمانی می توان به کمک آن ها خاتمه داد.
اقدامات احتیاطی دیگر
برای اطمینان از بهبودی مناسب و جلوگیری از دررفتگی پروتز، از بیمار خواسته می شود برای 6 هفته اول بعد از عمل هنگام نشستن، خم شدن یا خوابیدن، احتیاط های ویژه ای را رعایت کند.
این اقدامات احتیاطی بسته به نوع عمل جراحی که جراح برای انجام تعویض مفصل لگن استفاده کرده است، از بیمار تا بیمار متفاوت خواهد بود.
قبل از ترخیص از بیمارستان، جراح و فیزیوتراپی اقدامات احتیاطی خاصی را که باید رعایت شوند، در اختیار بیمار قرار می دهند.
نتایج
لگن جدید چه تفاوتی دارد؟
ممکن است در اطراف بریدگی احساس بی حسی در پوست داشته باشید. همچنین شاید مشکلاتی را به خصوص حین خم شدن بیش از حد، احساس کنید. این اختلالات اغلب با گذشت زمان کاهش می یابد و در بیشتر بیماران در مقایسه با درد و عملکرد محدودی که قبل از عمل تجربه کرده اند شرایط بهتری دارند.
احتمالا لگن جدید ردیاب های فلزی مورد نیاز برای امنیت در فرودگاه ها و برخی ساختمان ها را فعال کند. در صورت فعال شدن زنگ، به عامل امنیتی در مورد تعویض مفصل لگن بگویید و یا کارت جراح ارتوپدی را برای تأیید اینکه دارای لگن مصنوعی هستید به همراه داشته باشید.
از تعویض مفصل لگن محافظت کنید
موارد زیادی وجود دارد که می توانید برای محافظت از تعویض مفصل لگن و طولانی کردن عمر کاشت لگن استفاده کنید.
- برای حفظ قدرت و تحرک مناسب مفصل لگن جدید در یک برنامه منظم ورزشی سبک شرکت کنید.
- برای جلوگیری از افتادن و آسیب دیدگی، اقدامات احتیاطی ویژه انجام دهید. اگر یک استخوان در پایتان بشکند به جراحی مجدد نیاز خواهید داشت.
- اطمینان حاصل کنید که دندانپزشک می داند که تعویض مفصل لگن انجام داده اید. با جراح ارتوپدی در مورد اینکه آیا قبل از انجام اقدامات دندانپزشکی نیاز به مصرف آنتی بیوتیک دارید، صحبت کنید.
- به طور مرتب به جراح ارتوپدی برای معاینات معمول پیگیری و اشعه ایکس مراجعه کنید، حتی اگر به نظر می رسد تعویض مفصل لگن بهبود یافته است.
بیشتر بخوانید: در رفتگی لگن (هیپ) ناشی از حوادث: کنترل درد با تقویت دامنه حرکات
قبل از تصمیم گیری برای تعویض مفصل لگن و جراحی آن حتما با پزشک متخصص تماس بگیرید.
برای دریافت مشاوره با پزشک متخصص جهت تعویض مفصل لگن و جراحی آن پزشکان متخصص و فوق تخصص ما در کلینیک یادمان راه کارهای لازم را به شما ارائه می دهند
شماره تماس های کلینیک یادمان : 02188088541 – 02188074196