گزارش موردی
گزارش موردی از درمان یک بیمار مبتلا به پارکینسون در کلینیک یادمان
مراجع آقای ن-آ 65 ساله که از ده سال پیش دچار بیماری پارکینسون شدهاند. علت اصلی مراجعه، آسپیراسیون(ورود مواد غذایی به ریه) هنگام بلع مایعات، مشکل در جویدن ، وضوح بسیار پایین گفتار و سفتی در انجام حرکات بدن بود.
طبق ارزیابی صورت گرفته توسط گفتاردرمانگر کلینیک یادمان، حرکات و لرزشهای غیر ارادی موجود در عضلهی زبان منجر به عدم کنترل روی بلع و نیز عدم وضوح گفتار شده بود. تمرینات مربوط به تقویت عضلات جونده و عضلات دهانی به سه شکل active, passive و مقاومتی انجام شد. همچنین برای بالا بردن وضوح گفتار از روش prolongation و phonetic placement استفاده شد. مانورهای مربوط به درمان اختلال بلع هم در هر جلسه انجام شد.
بعد از گذشت ده جلسه از درمان، حرکات غیر ارادی زبان تا حد زیادی کاهش یافت و به دنبال آن سرفه های بعد از بلع مایعات که علامت آسپیراسیون بود، از بین رفت. وضوح گفتار به هنگام خواندن از روی متن تا 80 درصد افزایش یافت.
———————————————————————
گزارش موردی از یک بیمار مبتلا به آفازی
خانم س.م، 53 ساله که سه سال پیش در اثر سکته مغزی دچار اختلال گفتاری شده اند. در طول این سه سال به دلیل اینکه با گفتاردرمانی آشنایی نداشتهاند، برای بهبود وضعیت گفتارشان به کلینیک گفتاردرمانی مراجعه نکرده بودند.زمانی که بیمار به پیشنهاد یکی از دوستانش به دکتر بابک جلالیان (متخصص مغز و اعصاب) مراجعه کرده بودند، پزشک به ایشان پیشنهاد دادند که برای بهبود وضعیت گفتارشان به کلینیک گفتاردرمانی “یادمان” مراجعه کنند. طبق ارزیابیهای صورت گرفته، مشکل اصلی این مراجع در نامیدن کلمات بود و شدتِ مشکل به حدی بود که گفتار بیمار، دچار از هم گسیختگی شده بود. نمونهای از گفتار ایشان به این ترتیب بود:
دیرو رفتم………..چیز……………بعد…………..نمیتونم بگم. میدونم چیه ولی نمیتونم بگم. ایشان حتی در نام بردن اسم فرزندانشان هم ناتوان بودند و گاهی افعال را هم نمیتونستند بیان کنند.
خوشبختانه مسیرِ خواندن در مغز سالم بود و برنامهی درمانی بر اساس همین مسیر سالم شکل گرفت. بعد از ده جلسهی یک ساعته، توانایی نامیدن تا 75% بهتر شد؛ به طوری که طبق گزارش خودشان میتوانستند به طور مستقل به بانک بروند و یا خودشان خرید کنند. نکتهی قابل توجه در این بیمار، مدت زمان گذشته از ضایعه است، زیرا به طور معمول بهبودی حداکثر در شش ماههی اول بعد از سکته مغزی گزارش میشود ولی در این مراجعه کننده با وجودی که مدت سه سال از ضایعه گذشته بود، درمان بسیار موثر واقع شد.