لکنت زبان در کودکان
برخی کودکان در سنین دو تا پنج سالگی در اثر فشارهای رشدی و محیطی و مغایرتهای روانی- اجتماعی، علائمی از لکنت زبان یا ناروانی گفتار را دارا می باشند که اصطلاحا ناروانی طبیعی (N.N.F) شناخته می شود.
متأسفانه گاهی این ناروانیِ طبیعی گفتار در اثر تشخیص نادرست والدین و یا برخی از متخصصین با عنوان لکنت زبان برچسب زده می شود و به علت برخورد نادرست با آن به لکنت واقعی تبدیل میگردد.
عدم درمان لکنت زبان در آینده مشکلات جدی برای فرد در زمینههای تحصیلی، شغلی، ازدواج و… پیش خواهد آورد.
با شناخت ویژگیها و عمل به توصیههای درمانی از تبدیل N.N.F به لکنت زبان پیشگیری کنیم.
ویژگیها
- عدم آگاهی کودکاز ناروانی گفتار
- شکل رایج ناروانی: تکرار کلمه یا بخشی از کلمه، اصلاح ناروانی و به میان اندازی صداها وکلمات
- ویژگی تکرارها: کند و نامنظم؛کمتر از ٢ بار
- عدم وجود تنش واحساس ناراحتیوشرمندگی
- بسامد ناروانی کمتر از ٧% (یعنی کمتر از ٧ ناروانیدر ١٠٠ کلمه)
- وجود حالت رفت و برگشتی میان وضعیت ناروانی و روانی (برخی روزها کودک کاملاً روان و برخی روزها با ناروانیسخن میگوید.)
- کاهش تکرارها در حدود سنین ٢.۵ تا ٣سالگی
- کاهش اصلاحات پس از ٩ سالگی
توصیه هایی برای رفتار با کودک دارای ناروانی طبیعی در گفتار(NNF):
- سعی کنید به آنچه کودک می گوید گوش کنید نه به چگونگی و کیفیت بیان او
- مدل خوبی برای کودک باشید؛ اگر شما آگاهانه سرعت حرف زدن خود را کم کنید، کودک شما نیز این را از شما تقلید می کند و آهسته تر حرف می زند، در نتیجه قادر خواهد بود با روانیِ گفتارِ بهتری حرف بزند.
- هرگز به کودک خود مستقیما نگویید که آرام و شمرده حرف بزند، کودک توانایی آگاهانه آهسته حرف زدن را ندارد، بلکه باید آن را یاد بگیرد و می بایست الگوی مناسب به شما آموزش داده شود.
- برای کودک به طور منظم و مرتب و با صدای آهسته، شمرده، کوتاه، داستان های آموزنده و مصور تعریف کنید. در هر زمان بیش از نیم ساعت داستان تعریف نکنید. هنگامی که یک داستان را چندین بار تعریف کرده اید از کودک خود بخواهید که انتهای برخی از جملات شما را تکمیل کند و یا به سئوالات داستان پاسخ دهد. اگر کودک شما مایل نبود که داستان را تکمیل کند به هر حال شما به داستان گفتن روزانه منظم ادامه دهید.
- به کودک خود کمک کنید تا احساساتش را بیان کند، تلاش کنید او در هنگام بیان احساساتش دچار هیجان نشود، خود نیز هیجان زده نشوید و عصبانیت یا هیجان و شادی بیش از حد نداشته باشید.
- گاهی همراه کودک کارهایی نظیر پیاده روی، که نیازی به گفتگو و حرف زدن ندارد را انجام دهید این گونه امور به او احساس امنیت بیشتری می دهد و به روان صحبت کردن او نیز کمک می نماید.
- از شدت هیجانات خود هنگام جشن و شادی کم کنید. از دیدن فیلم ها ی مهیج و ترسناک در حضور کودک بپرهیزید.
- هنگامی که به حرف زدن کودک خود توجه می کنید از تغییر حالت چهره خود مثل ناراحتی یا نگرانی خودداری نمایید.
- هنگامی که کودک آهسته و شمرده حرف می زند، گاهی پاسخ او را تکرار کنید تا او بداند که توجه شما معطوف به اوست.
- در پاسخ کودک او را وادار به عجله کردن نکنید.
- به کودک خود بگویید آفرین، تو چقدر خوب حرف می زنی؛ یا اینکه بگویید من از حرف زدن تو خوشم می آید. در مورد علایق کودک با او حرف بزنید، اجازه دهید او مکالمه را شروع کند.
- اگر کودک شما احساس کند مخاطبی ندارد، از حرف زدن امتناء می کند؛ بنابراین به همه ی حرفهای او خوب گوش کنید.
- اجازه دهید کودک تا آخر حرف خود را تمام کند، عجله نکنید و حرف او را قطع نکنید.
- او را وادار به رقابت نکنید و از او نخواهید تا در نزد آشنایان و اطرافیان به اجبار شعر بخواند و یا حرفی بزند.
- محیط منزل را آرام نگه دارید.
- صبور و آرام باشید، شمرده شمرده و با ملایمت و کمی آهنگین و به نوبت حرف بزنید
برای درمان لکنت زبان در کودکان و ارائه مشاوره صحیح در خصوص بهبود آن ها در زمان رشد کردن بسیار مهم است.
با کلینیک یادمان شهرک غرب تماس گرفته و مشاوره و نوبت برای حضور در کلینیک و شروع دوره گفتار درمانی را آغاز کنید.
برای مشاوره و درمان با ما تماس بگیرید